حَدَّثَنَا الرَّبِيعُ بْنُ نَافِعٍ أَبُو تَوْبَةَ، ‏‏‏‏‏‏وَمُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ الْمَعْنَى، ‏‏‏‏‏‏قَالَا:‏‏‏‏ حَدَّثَنَا ابْنُ الْمُبَارَكِ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ مُوسَى، ‏‏‏‏‏‏قَالَ أَبُو سَلَمَة مُوسَى بْنِ أَيُّوبَ: عَنْ عَمِّهِ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ لَمَّا نَزَلَتْ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ سورة الواقعة آية 74، ‏‏‏‏‏‏قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:‏‏‏‏ اجْعَلُوهَا فِي رُكُوعِكُمْ، ‏‏‏‏‏‏فَلَمَّا نَزَلَتْ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الأَعْلَى سورة الأعلى آية 1، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ اجْعَلُوهَا فِي سُجُودِكُمْ
سنن ابوداؤد 869
ما را حدیث داد ربیع بن نافع ابو توبه و موسی بن اسماعیل، هر دو به یک معنا گفتند: ما را حدیث داد ابن مبارک، از موسی. ابو سلمه موسی بن ایوب گفت: از عمویش، از عقبة بن عامر، که گفت: هنگامی که این آیه نازل شد: فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (سوره واقعه، آیه 74)، رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «آن را در رکوع خود قرار دهید». و هنگامی که این آیه نازل شد: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الأَعْلَى (سوره اعلی، آیه 1)، فرمود: «آن را در سجود خود قرار دهید».
ممانعت قرآت قرآن کریم در هنگام رکوع و سجده کردن:
عن ابنِ عباسٍ قال :
كشف رسولُ اللهِ صلَّى اللهُ عليهِ وسلَّم السِّتارةَ في مرضِه , والناسُ صفوفٌ خلفَ أبي بكرٍ , فقال :
أيها الناسُ, أنه لم يَبْقَ من مُبشِّراتِ النُّبوَّةِ إلا الرُّؤيا الصالحةُ يراها المسلمُ أو تُرى له ؛ ثم قال :
ألا إني نُهيتُ أن أقرأ راكعًا أو ساجدًا , فأما الركوعُ , فعَظِّموا فيه الرَّبَّ ؛ و أما السجودُ, فاجتهِدوا في الدُّعاءِ ، فقَمِنٌ أن يُستجابَ لكم
صحیح مسلم 479
از ابن‌عباس روایت است که گفت: رسول‌الله صلی الله علیه وسلم در بیماری‌اش پرده را کنار زد، در حالی که مردم پشت سر ابوبکر در صف‌ها ایستاده بودند. فرمود: ای مردم! جز بشارت‌های نبوت چیزی باقی نمانده است مگر رؤیای صالح که مسلمان آن را می‌بیند یا برای او دیده می‌شود. سپس فرمود: آگاه باشید! من نهی شده‌ام که در حال رکوع یا سجود قرآن بخوانم. اما در رکوع، پروردگار را بزرگ بدارید؛ و اما در سجود، در دعا بسیار بکوشید، زیرا شایسته است که برای شما اجابت شود.