بیان راست ایستاده شدن از رکوع و بیان خواندن دعاها در آن:
باز نبی صل اللّه وعلیه وسلم "سمِعَ اللهُ لِمَن حمِدَه" (ترجمه: اللّه سبحانه و تعالٰی می شنود سخن کسی را که او را ستایش میکند.) گفته پشت خودرا از رکوع بلند می کرد .
چنانچه شما ارشاد فرمودید: "نماز هیچ کسی تا آنوقت کامل نمی شود ، تاکه او "اللّٰه أكبر" گفته رکوع نه کند ، و باز "سمِعَ اللهُ لِمَن حمِدَه" گفته صحیح ایستاده نشود"
و شما وقتی که از رکوع سر را بلند می کردید چنین راست ایستاده می شدید که همه استخوان های کمر بر جاهای خود می رسید و در همین حالت "ربَّنا ولك الحمدُ" (ترجمه: پروردگارا، سپاس و ستایش تنها برای توست.) می گفت.
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ مَالِكٍ ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ نُعَيْمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُجْمِرِ ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَحْيَى بْنِ خَلَّادٍ الزُّرَقِيِّ ، ‏‏‏‏‏‏عَنْأَبِيهِ ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ رَافِعٍ الزُّرَقِيِّ ، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ كُنَّا يَوْمًا نُصَلِّي وَرَاءَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، ‏‏‏‏‏‏فَلَمَّا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، ‏‏‏‏‏‏قَالَ رَجُلٌ وَرَاءَهُ:‏‏‏‏ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ، ‏‏‏‏‏‏فَلَمَّا انْصَرَفَ، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ مَنِ الْمُتَكَلِّمُ ؟ قَالَ:‏‏‏‏ أَنَا، ‏‏‏‏‏‏قَالَ:‏‏‏‏ رَأَيْتُ بِضْعَةً وَثَلَاثِينَ مَلَكًا يَبْتَدِرُونَهَا أَيُّهُمْ يَكْتُبُهَا أَوَّلُ.
صحیح بخاری 799
عبدالله بن مسلمة از مالک، از نعیم بن عبدالله مجمر، از علی بن یحیی بن خلاد زرقی، از پدرش، از رفاعه بن رافع زرقی روایت کرده است: روزی پشت سر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم نماز می‌خواندیم. وقتی سرش را از رکوع بلند کرد، فرمود: «الله دعای کسی را که او را ستود، شنید». مردی پشت سر او گفت: «پروردگارا، ستایش بسیار، پاکیزه و پر برکت از آنِ توست». پس از پایان نماز، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمود: «چه کسی سخن گفت؟» گفت: من. فرمود: «دیدم بیش از سی فرشته بر سر آن سبقت می‌گرفتند که کدام یک نخست آن را بنویسد».