بیان سجده:
باز نبی صل اللّه وعلیه وسلم "اللّٰه أكبر" گفته سجده ریز می شد.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ:
قَالَ النَّبِيُّ ﷺ: "أُمِرْتُ أَنْ أَسْجُدَ عَلَى سَبْعَةِ أَعْظُمٍ: عَلَى الْجَبْهَةِ" – وَأَشَارَ بِيَدِهِ عَلَى أَنْفِهِ – "وَالْيَدَيْنِ، وَالرُّكْبَتَيْنِ، وَأَطْرَافِ الْقَدَمَيْنِ، وَلَا نَكْفِتَ الثِّيَابَ وَلَا الشَّعَرَ."
(صحیح بخاری، حدیث 812)
ترجمه:
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که پیامبر ﷺ فرمود:
«دستور یافته‌ام که بر هفت استخوان سجده کنم: بر پیشانی» – و با دستش به بینی اشاره کرد – «و بر دو دست، و بر دو زانو، و بر انگشتان دو پا. و لباس و موها را (در حال سجده) جمع نکنیم.»
نبی صل اللّه وعلیه وسلم در هنگام رفتن به سجده هردو دست خودرا بر زمین پیش از زانوهای خود می گذاشت.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه قَالَ:
قَالَ النَّبِيُّ ﷺ: "اعْتَدِلُوا فِي السُّجُودِ، وَلَا يَبْسُطْ أَحَدُكُمْ ذِرَاعَيْهِ انْبِسَاطَ الْكَلْبِ."
(صحیح بخاری، حدیث 822)
ترجمه:
انس بن مالک رضی الله عنه روایت می‌کند که پیامبر ﷺ فرمود: «در سجده راست باشید (با آرامش و اعتدال)، و هیچ‌یک از شما دست‌هایش را مانند سگ پهن نکند.»