این حدیث نحوه نشستن پیامبر (ص) را بین دو سجده و همچنین در تشهد اول (در نمازهای چهار رکعتی و سه رکعتی) بیان می‌کند. این نوع نشستن که به آن افتراش می‌گویند، به این صورت است که نمازگزار:
​پای چپ خود را زیر بدن قرار می‌دهد و بر آن می‌نشیند. ​پای راست را به صورت عمودی (قائم) قرار می‌دهد، به‌گونه‌ای که نوک انگشتان رو به قبله باشد.
حدثنا إسحق بن إبراهيم أخبرنا محمد بن بكر قال وحدثنا حسن الحلواني حدثنا عبد الرزاق وتقاربا في اللفظ قالا جميعا أخبرنا ابن جريج أخبرني أبو الزبير أنه سمع طاوسا يقول قلنا لابن عباس في الإقعاء على القدمين فقال هي السنة فقلنا له إنا لنراه جفاء بالرجل فقال ابن عباس بل هي سنة نبيك صلى الله عليه وسلم
صحیح مسلم، کتاب الصلاة، باب الجلوس بین السجدتین (حدیث 536)
حدّث ما را اسحاق بن ابراهیم، خبر داد ما را محمد بن بکر. همچنین حسن حلوانی حدیث را نقل کرد و گفت: عبدالرزاق آن را روایت نمود و در لفظ نزدیک بودند، هر دو گفتند: خبر داد ما را ابن جریج، گفت: به من خبر داد ابو الزبیر که شنیدم طاووس می‌گفت: ما به ابن عباس درباره «اقعاء بر روی قدم‌ها» گفتیم. او گفت: این سنت است. گفتیم: ما آن را نوعی بی‌احترامی برای مرد می‌بینیم. ابن عباس گفت: بلکه این سنت پیامبر شما صلی الله علیه وسلم است.
بنابراین، نشستن بر دو پاشنه (اقعاء) در بین دو سجده، سنتی است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم انجام داده‌اند؛ گرچه بیشتر اوقات بر پای چپ می‌نشستند و پای راست را برپا می‌داشتند (افتراش).