خواندن سوره فاتحه در عقب امام:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، ‏‏‏‏‏‏حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيل بْنُ عُلَيَّةَ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ ابْنِ جُرَيْجٍ، ‏‏‏‏‏‏عَنْ الْعَلَاءِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَعْقُوبَ، ‏‏‏‏‏‏أَنَّ أَبَا السَّائِبِ، ‏‏‏‏‏‏أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ، ‏‏‏‏‏‏يَقُولُ:‏‏‏‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:‏‏‏‏ مَنْ صَلَّى صَلَاةً لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا بِأُمِّ الْقُرْآنِ، ‏‏‏‏‏‏فَهِيَ خِدَاجٌ غَيْرُ تَمَامٍ، ‏‏‏‏‏‏فَقُلْتُ:‏‏‏‏ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ، ‏‏‏‏‏‏فَإِنِّي أَكُونُ أَحْيَانًا وَرَاءَ الْإِمَامِ، ‏‏‏‏‏‏فَغَمَزَ ذِرَاعِي وَقَالَ:‏‏‏‏ يَا فَارِسِيُّ، ‏‏‏‏‏‏اقْرَأْ بِهَا فِي نَفْسِكَ.
سنن ابن ماجه 838
ابوبکر بن ابی شیبه برای ما حدیث نقل کرد و گفت: اسماعیل بن علیه از ابن جریج، از علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب روایت کرد که ابوالسائب به او خبر داد که از ابوهریره شنید که می‌گفت: رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمود: هر کس نمازی بخواند و در آن «امّ‌القرآن» (سوره حمد) را نخواند، نمازش ناقص و ناتمام است. گفتم: ای ابوهریره، گاهی من پشت سر امام هستم. پس بازوی مرا فشرد و گفت: ای فارسی، آن را در دل خود بخوان.