عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ (رضي الله عنه) قَالَ:
«كَانَ النَّاسُ يُؤْمَرُونَ أَنْ يَضَعَ الرَّجُلُ الْيَدَ الْيُمْنَى عَلَى ذِرَاعِهِ الْيُسْرَى فِي الصَّلَاةِ.»
(صحیح بخاری، كتاب الأذان، باب وضع اليمنى على اليسرى، حدیث 740)
ترجمه:
سهل بن سعد گفت: مردم مأمور بودند که در نماز، دست راست خود را بر بازوی چپ قرار دهند.
نبی صل اللّه وعلیه وسلم وقتی که نماز میخواند سر خودرا خم کرده و نگاه خودرا به طرف زمین نگه میداشت.
ابن حبّان (ج ۴، ص ۳۳۲) و حاکم (ج ۱، ص ۶۲۵) روایت کرده‌اند که عایشه (رضی الله عنها) گفت:
«رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد کعبه شد و نگاه ایشان از محل سجده‌اش فراتر نرفت تا زمانی که از آن خارج شد.»